Podczas
budowy II linii metra w Warszawie pracownicy natrafili na dobrze zachowane
rogi, które prawdopodobnie należą do wymarłego gatunku prażubra (Bison priscus). Żubr
pierwotny występował powszechnie na półkuli północnej w plejstocenie i wyginął
pod koniec tej epoki, najprawdopodobniej na skutek ocieplania klimatu i
intensywnych polowań. Prażubry osiągały 2,5 m wysokości w kłębie, 4,5 m
długości i ważyły 2,5 tony. Imponujące, w porównaniu ze współczesnym żubrem,
były rogi tych zwierząt. O ile maksymalna rozpiętość rogów współczesnych żubrów
wynosi 70-80 cm, to u prażubra wynosiła ona do 120 cm. Żubry pierwotne
zasiedlały puszcze i tereny trawiaste. Żywiły się trawą, pędami drzew i krzewów
oraz porostami.
 |
| ŻUBR I PRAŻUBR |
