sobota, 2 lipca 2011

Gęś tybetańska

"To bowiem, co było w Nim (Bogu) niewidzialne, mianowicie wieczna Jego moc i bóstwo, stało się od początku świata poznawalne dzięki dziełu stworzenia." [List do Rzymian 1:20]

Moim osobistym przekonaniem jest, że przez piękno stworzenia możemy dostrzec mądrość i majestat Boga - Stwórcy. Nie oddaję czci ewolucji ale Bogu, który jest dawcą i twórcą wszelkiego życia na Ziemi.

Poniżej kilka ciekawych informacji o gęsi tybetańskiej.

Gęś tybetańska
(Anser indicus) jest dużym ptakiem zamieszkującym Azję środkowa. Gniazduje na Wyżynie tybetańskiej a zimuje w Indiach – co oznacza że dwa razy w ciągu roku przelatuje nad Himalajami. Na wysokości ponad 9 000 m jest mało tlenu i panują ujemne temperatury. Wysiłek ptaków można wtedy porównać do wysiłku maratończyka, który biegłby na wysokości jaka jest typowa dla samolotów pasażerskich.

Naukowcy z University of Birmingham postanowili wyjaśnić dlaczego gęsi tybetańskie mogą latać na wysokościach niedostępnych dla innych ptaków. W tym celu porównali fizjologie gęsi tybetańskich z gatunkami łatającymi na znacznie niższych wysokościach takimi jak bernikle i gęsi zbożowe. Okazało się, że gęsi latające tak wysoko mają o 6-10% więcej włókien mięśniowych oraz znacznie więcej krwionośnych naczyń włosowatych niż ich niżej łatające krewniaczki. Ponadto mitochondria (organella komórkowe dostarczające energii) w komórkach tych ptaków usytuowane są znacznie bliżej błony komórkowej a więc i naczyń krwionośnych. Pozwala to na sprawne dostarczanie tlenu do komórek, który jest niezbędny m in. w procesach dostarczających energii zachodzących w mitochondriach.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz